Ovim putem objavljujemo stav koji smo dobili od Komiteta za rekonstituciju Komunističke partije Jugoslavije.

Proleteri svih zemalja, ujedinite se!

„Mi idemo, kao kompaktna grupa, strmim i teškim putem, držeći se čvrsto za ruke. Mi smo opkoljeni sa svih strana neprijateljima, i moramo gotovo uvek ići pod njihovom vatrom. Mi smo se sjedinili, po slobodno donesenoj odluci, baš zato da se borimo protiv neprijatelja i da ne odstupamo u susednu močvaru, čiji su nas stanovnici od samog početka kudili zbog toga što smo se izdvojili u posebnu grupu i izabrali put borbe, a ne put mirenja.“ (V. I. Lenjin, Izabrana djela u dva toma, tom I, knj. 1, >>Kultura<<, Beograd, 1948, str. 169. (Šta da se radi?))

Komitet za rekonstituciju Komunističke partije Jugoslavije – osnovan kao posljedica intenzivirajuće međunarodne i nacionalne klasne borbe proletarijata i usred dvolinijske borbe – zalaže se za komunistički program uspostavljen u Manifestu: politička emancipacija proletarijata, to jest, njegova diktatura, kao nužan prelazni stepen ka ukidanju klasnih razlika uopšte, ka ukidanju svih odnosa proizvodnje na kojima one počivaju, ka ukidanju svih društvenih odnosa koji odgovaraju tim odnosima proizvodnje, ka prevratu u svim idejama koje proizlaze iz tih društvenih odnosa. Ova misija zahtjeva od proletarijata da se konstituiše u militarizovanu Komunističku partiju novog tipa, danas militarizovanu marksističko-lenjinističko-maoističku, prvenstveno maoističku partiju, ratnu mašinu izgrađenu i iskovanu da izvrši istorijski zadatak avangarde naše klase i osvoji vlast kroz narodni rat.

Jugoslovenski proletarijat je u prošlosti već imao avangardnu partiju. Komunistička partija Jugoslavije je konstituisana nakon mukotrpne dvolinijske borbe u Socijalističkoj radničkoj partiji Jugoslavije (komunista) kao jugoslovenska sekcija Komunističke internacionale na Drugom kongresu SRPJ(k) u Vukovaru. Duboko integrisani dio Međunarodnog komunističkog pokreta, Partija je klasi, unatoč raznim nedostacima i neuspjesima, dala jedan od najsjajnijih primjera u decenijama koje su uslijedile.

Služeći Svjetsku proletersku revoluciju, herojske kćerke i sinovi jugoslovenskog proletarijata prolili su more krvi kako bi napisali slavnu istoriju borbe za emancipaciju čovječanstva – borba koja je dostigla epske vrhunce tijekom antifašističkog narodnooslobodilačkog rata kroz koji je vlast osvojena i diktatura proletarijata uspostavljena u obliku narodne demokratije. Međutim, dijalektika istorijskog razvitka bila je takva da je Jugoslavija igrala ulogu prve zemlje u kojoj je revizionizam došao na vlast i u kojoj je likvidirana narodna demokratija. Kao dio svjetskog kontrarevolucionarnog napora, državni udar revizionističke Tito-Ranković klike je, likvidiravši Komunističku partiju, zadao težak udarac jugoslovenskom proletarijatu koji se sada našao u bespomoćnoj poziciji bez svog naprednog i organizovanog odreda. Glavna potreba klasne borbe proletarijata postala je rekonstitucija njegove klasne partije. U skladu s ovim, protivrječnost s kojom se jugoslovenski komunisti od tada suočavaju jeste protivrječnost između rekonstitucije i likvidacije.

U svojoj borbi protiv titoističke revizionističke klike i u svom nastojanju da rekonstituišu Komunističku partiju Jugoslavije, jugoslovenski komunisti shvatili su suštinsku istinu da se revizionizam rađa poražen svojom trulom prirodom, da je strateški govoreći revizionizam tigar od papira; da je, kao i imperijalizam i sva reakcija, osuđen na tamnu grobnicu istorije. Činjenica da se borba za rekonstituciju Komunističke partije nastavila pod uslovima najbrutalnije fašističke reakcije i kanibalizma kontrarevolucije je dokaz toga.

Služeći Svjetsku proletersku revoluciju, jugoslovenski komunisti su vodili borbu uprkos najcrnjoj reakciji da povežu svoje aktivnosti sa širokom masom radnih ljudi, nastojeći da prošire rekonstituciju unutar masovnih pokreta s ispravnim vođstvom.

U tom herojskom zadatku morali su se boriti ne samo protiv špijuna i sabotera aparata Rankovića, koji su „Rankovićevom sjekirom“ mučili i pogubljivali najbolje sinove i kćeri anti-fašističkog narodnooslobodilačkog rata, već i protiv oportunista i likvidatora u sopstvenim redovima. Likvidatori su odigrali svoju ulogu u službi revizionizma i reakcije odbacivanjem učenja marksizma-lenjinizma što se manifestovalo u desni i „lijevi“ likvidacionizam. Na primjer, likvidatori su pokušavali pretvoriti ilegalne podzemne komitete u legalne (desni likvidacionizam) ili su htjeli da prestanu stvarati takve komitete, preskoče mase radnih ljudi i Partiju kako bi izvršili djela individualnog terorizma protiv vladajućih političara i birokrata („lijevi“ likvidacionizam). Ipak, uprkos ovim zločinačkim napadima na komuniste od strane revizionističke vladajuće partije koja se našla u rukama špijuna i ubica, oportunista i likvidatora u redovima samih komunista; borba za rekonstituciju Komunističke partije Jugoslavije nastavila se uz punu bratsku pomoć međunarodnog proletarijata i komunističkih partija.

Jugoslovenski napori za rekonstituisanje Komunističke partije Jugoslavije primili su još jedan udarac nakon što je revizionizam uzurpirao vođstvo Lenjinove i Staljinove partije, dovevši do buržoaske restauracije. Ubrzo nakon toga, Hruščov je kapitulirao pred Titom i ostavio marksiste-lenjiniste Jugoslavije potpuno izolovane. Revizionisti su počeli da rehabilituju protivnike radničke klase – Simu Markovića, Martinovića, Gorkića, Miletića – istovremeno oslobađajući bijeli teror nad marksistima-lenjinistima u Sovjetskom Savezu. Čak i ako je najmanji korak naprijed proglašen teškim zločinom, jugoslovenski komunisti su ipak ostajali čvrsti, ostavši vjerni proletarijatu, oni nisu kapitulirali pred teškoćama.

Istorija borbe za rekonstituciju Komunističke partije Jugoslavije i nedostataka komunista u toj borbi je opsežna i da bi se ona iscrpla potrebno je napisati zasebnu knjigu. To je, razumije se, van dometa ovog članka, suština je istaći da je ljevica sve vrijeme bila tu i borila se. A drugačije nije moglo biti. Biće određuje svijest. Savremeni materijalizam nas uči da su političke partije, organizacije i grupe izraz objektivne realnosti klasne borbe – da su komunisti samo izraz klasne borbe proletarijata. Da su se onda komunisti od likvidacije Komunističke partije Jugoslavije borili za njeno rekonstituisanje nije slučajnost ili proizvod genija „velikih ličnosti“ već je u svojoj suštini vapljenje proletarijata za svoju avangardu.

„Svakoj društvenoj epohi potrebni su njeni veliki ljudi, i ako ih ona ne nalazi, ona ih pronalazi, kako kaže Helvecijus.“ (K. Marks & F. Engels, Izabrana djela u dva toma, tom I, >>Kultura<<, Beograd, 1949, str 173. (Klasne borbe u Francuskoj od 1848 do 1850))

Engels je insistirao na tome i rekao nam da čak i književni pokret ima glavu koja ga predstavlja. Naš pokret ne može biti izuzetak, ono o čemu ovdje govorimo je funkcionisanje određenih zakona. Dakle, i naš je pokret stvorio grupu vođa, upravo u rovovima klasne borbe, u borbi za rekonstituciju Komunističke partije Jugoslavije. Vlado Dapčević se uzdigao kao jasna glava pokreta – glava koja je temeljno i podrobno razvila napore rekonstitucije u novim uslovima. Iako Vlado Dapčević više nije živ da pruži smjernice, njegov doprinos ostaje vječan i sjećanje njegovano u srcima naprednih proletera i komunista u formaciji. Bez obzira na to koliko revizionističkih likvidatora tvrdi da je njihov, razumijevanje života i rada Vlade Dapčevića dovodi nas do zaključka da bi on danas bio marksista-lenjinista-maoista, prvenstveno maoista, činjenica koja je nametnuta životom i dinamikom klasne borbe.

Drug Vlado Dapčević nam je ostavio u amanet da visoko držimo i čuvamo neokaljan veliki poziv rekonstitucije Komunističke partije Jugoslavije. Da bismo istinski odali počast životu i nasljeđu Vlada Dapčevića, moramo nastaviti i razviti borbu za rekonstituciju Komunističke partije Jugoslavije kao ratne mašine klase – moramo potvrditi našu predanost maoizmu, borbi protiv revizionizma i Svjetskoj proleterskoj revoluciji.

U sintezi, ovaj zadatak revolucionari tek sada razumiju i ispravno definišu – dublje razumijevanje i posvećenost su se razvili u okviru procesa borbe između novog i starog, kroz dvolinijsku borbu i klasnu borbu; proizvod višedecenijske uporne borbe proletarijata protiv opšte ofanzive kontrarevolucije. Međunarodno, maoizam se nameće kao komanda i vodič Svjetske proleterske revolucije, to je sudbina koja neće izbjeći ni jugoslovenske narode.

Stoga, Komitet za rekonstituciju Komunističke partije Jugoslavije, kao komitet komunista u formaciji, s dubokim komunističkim ubjeđenjem preuzima odgovornost za veliki i težak zadatak rekonstituisanja Komunističke partije Jugoslavije kao militarizovane ratne mašine klase koja će biti sposobna osvojiti vlast kroz narodni rat. Potreba za militarizovanom komunističkom partijom je osnovni i neodvojivi dio shvatanja maoizma – militarizacija se mora iskazati kroz koncentričnu izgradnju tri instrumenta revolucije.

Komitet za rekonstituciju Komunističke partije Jugoslavije, kao komitet komunista u formaciji, s dubokim komunističkim ubjeđenjem preuzima odgovornost da se bori protiv glavne opasnosti revizionizma i likvidacije.

Komitet za rekonstituciju Komunističke partije Jugoslavije, kao komitet komunista u formaciji, s dubokim komunističkim ubjeđenjem preuzima odgovornost da podiže, brani i primjenjuje, prvenstveno primjenjuje, grimizno crveni barjak maoizma služeći Svjetsku proletersku revoluciju.

S vatrenim entuzijazmom i preplavljeni klasnim optimizmom, ponovo se potvrđujemo u onome što je IKL proglasila u svojoj Osnivačkoj deklaraciji:

„Prva Jedinstvena maoistička međunarodna konferencija je baza i neumoljivo maršira prema ponovnom ujedinjenju komunista u MKP – ratnu mašinu – borbenu mašinu koja podiže neizblijedive zastave marksizma-lenjinizma-maoizma i nepobjedivog narodnog rata!“

-Osnivačka deklaracija Internacionalne komunističke lige

ŽIVIO KOMITET ZA REKONSTITUCIJU KOMUNISTIČKE PARTIJE JUGOSLAVIJE!

MARŠIRAJMO NAPRIJED U BORBI ZA REKONSTITUCIJU KOMUNISTIČKE PARTIJE JUGOSLAVIJE!

ŽIVJELA INTERNACIONALNA KOMUNISTIČKA LIGA!

ŽIVIO MARKSIZAM-LENJINIZAM-MAOIZAM, PRVENSTVENO MAOIZAM!

UJEDINITE SE POD MAOIZMOM!